Çocukluk Anıları ve Anne İlişkisiyle Bağlantısı
Astrolojide Ay, sadece duygularımızı değil, bu duyguların ilk filizlendiği toprağı da temsil eder: çocukluğumuzu. Bu yüzden Ay burcunu anlamak, sadece şu anki hislerimizi değil, çocukken nasıl hissettiğimizi, dünyayı nasıl algıladığımızı ve anne figürünü zihnimizde nasıl kodladığımızı da anlamak demektir. Çünkü her Ay burcu, kendi içinde bir “çocukluk anısı kitabı” taşır. Sessizce, ama her an elimizin altında durur.
Ay’ın doğum haritasındaki yerleşimi, kişinin çocukken neye ihtiyaç duyduğunu, kendini nasıl güvende hissettiğini ve annesini –ya da bakım veren ilk figürü– nasıl algıladığını anlatır. Dikkat edin, “annenin kim olduğu”ndan değil, “çocuk zihninde nasıl algılandığı”ndan söz ediyoruz. Çünkü astrolojide her şeyin merkezinde algı vardır; olan değil, nasıl hissedildiği önemlidir.
Örneğin, Ay Oğlak’ta doğmuş bir çocuk, annesini soğuk, mesafeli veya fazla sorumluluk sahibi biri olarak algılamış olabilir. Bu çocuk, erken yaşta büyümeye zorlanmış gibi hissedebilir. Ay Oğlak, duygularını kontrol etmeyi erken yaşta öğrenir çünkü duygularıyla kabul görmediğini düşünür. Öyle bir çocuk, “Zayıf olursam sevilmem,” mesajını almış olabilir.
Buna karşılık, Ay Balık’ta doğmuş bir birey, annesini çok fedakâr, duygusal veya zaman zaman belirsiz biri olarak hatırlayabilir. Ay Balık’ın çocukluk anıları çoğu zaman sisli ve rüya gibi olabilir. Her şey yoğun duygular içinde geçmiş ama aynı zamanda sınırların nerede olduğu pek anlaşılmamış olabilir.
Ay Aslan’da olan bir çocuk, annesini gösterişli, dikkat çeken ve bazen fazla merkezde biri olarak algılamış olabilir. Bu durumda çocuk, sevgi alabilmek için kendini özel hissettirmek zorunda kalmış olabilir. “Fark edilirsem sevilirim” duygusu, yetişkinlikte onaylanma ihtiyacına dönüşebilir.
Her Ay burcu bir tür "çocukluk güvenlik stratejisi" geliştirir. Bu, o çocuğun evdeki duygusal iklimde hayatta kalmak için geliştirdiği içsel bir haritadır. Yetişkin olduğumuzda hâlâ o haritayı kullanırız, çünkü bilinçdışı düzeyde işe yaradığına inanırız. Oysa artık o evde değiliz. Artık anne-babamız değil, biz kendimizi nasıl beslediğimizle baş başayız.
İşte bu yüzden Ay burcu, sadece geçmişi değil, bugünkü duygusal ihtiyaçlarımızı da yönetir. Kendimizi nasıl sakinleştiriyoruz? Ne zaman savunmaya geçiyoruz? Sevgiyi nasıl ifade ediyor ya da nasıl almayı bekliyoruz? Tüm bunların kökeni çocukluğumuzda attığımız ilk duygusal adımlarda gizli.
Astrolojik danışmanlıklarda en çok duyduğum cümlelerden biri şudur:
“Bunu çocukluğumda hep yaşadım ama neden hâlâ beni bu kadar etkiliyor bilmiyorum.”Bilmiyor gibi görünsek de aslında biliyoruz. Çünkü Ay, bilinçli değil ama çok tanıdık bir yerden konuşur bizimle. Ve eğer cesaret edip o sesi duyarsak, şimdiki halimizi geçmişten özgürleştirebiliriz.
Sonuç olarak, Ay burcu sadece kim olduğumuzu değil, “kim olmak zorunda kaldığımızı” da anlatır. Ve bu zorunluluklar genellikle çocukken, annemizin dizinin dibinde şekillenmiştir. Eğer bir gün gerçekten kendimizi tanımak istersek, o dizin dibine –içsel çocuğumuza– sevgiyle dönmek zorundayız.
